Στο σημερινό σημείωμα θα αναφερθώ σε πρόσφατους κανονισμούς της ΕΕ που ενδιαφέρουν τους παραγωγούς υλικών συσκευασίας. Και ιδιαίτερα τους παραγωγούς υλικών για τη συσκευασία τροφίμων. Θα ξεκινήσω με τον πιο πρόσφατο:
«Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1935/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 27ης Οκτωβρίου 2004 σχετικά με τα υλικά και αντικείμενα που προορίζονται να έρθουν σε επαφή με τρόφιμα και με την κατάργηση των οδηγιών 80/590/ΕΟΚ και 89/109/ΕΟΚ ( Επίσημη Εφημερίδα αριθ. L 338 της 13/11/2004 σ. 0004 – 0017)»
Ο κανονισμός αυτός αποτελεί ένα πλαίσιο που καθορίζει σε γενικές γραμμές ποιες προϋποθέσεις πρέπει να πληρούν ανακυκλωμένα πλαστικά. Είναι κατ' αρχήν σημαντική η αναφορά ότι «η χρήση προϊόντων από ανακυκλωμένα υλικά πρέπει να ευνοείται για περιβαλλοντικούς λόγους, αλλά με την προϋπόθεση ότι καθορίζονται σαφώς οι απαιτήσεις που θα πληρούν για την ασφάλεια των τροφίμων και των καταναλωτών».
Μέχρι σήμερα στην Ευρώπη, η χρήση ανακυκλωμένων πλαστικών για συσκευασία τροφίμων περιορίζεται από την έλλειψη σχετικής νομοθεσίας. Ήδη όμως, μετά τον κανονισμό-πλαίσιο σχεδιάζεται και ο νέος κανονισμός που θα καθορίζει τις ακριβείς προϋποθέσεις. Ο νέος αυτός κανονισμός θα είναι έτοιμος μέσα στο 2005. Από μία πρώτη ανάγνωση του προσχεδίου του νέου κανονισμού μπορούμε να κάνουμε προβλέψεις για το τι θα περιλαμβάνει.
· Τα προς ανακύκλωση υλικά συσκευασίας θα πρέπει να έχουν κατασκευαστεί από πλαστικά κατάλληλα για τρόφιμα ( σύμφωνα με τον κανονισμό 2002/72, Βλ. Επίσημη Εφημερίδα αριθ. L220/18 15/8/2002) και να έχουν χρησιμοποιηθεί προηγουμένως αποκλειστικά για τη συσκευασία τροφίμων. Ο κανονισμός αυτός των 41 σελίδων θα πρέπει από καιρό να βρίσκεται στο αρχείο κάθε βιομηχανίας που ασχολείται με παραγωγή πλαστικών συσκευασιών για τρόφιμα).
· Το προϊόν της ανακύκλωσης θα πρέπει φυσικά να είναι και αυτό σύμφωνο με τις προδιαγραφές του κανονισμού 2002/72.
· Η διαδικασία ανακύκλωσης θα πρέπει να έχει αξιολογηθεί και εγκριθεί από το κάποια αρμόδια Ευρωπαϊκή υπηρεσία ή την αντίστοιχη διαπιστευμένη κρατική υπηρεσία.
Όλη αυτή η κινητικότητα δημιουργεί προοπτικές για νέες επιχειρηματικές δραστηριότητες στη βιομηχανία πλαστικών. Όμως ο δρόμος είναι μακρύς και δύσκολος, ιδίως στην Ελλάδα όπου οι ρυθμοί υλοποίησης των νομοθετικών προϋποθέσεων είναι πολύ αργοί. Θα πρέπει πάντως να σημειώσω ότι η αξιολόγηση μιας διαδικασίας ανακύκλωσης στη χώρα μας δεν είναι απαραίτητο να γίνει από ένα Ελληνικό οργανισμό όταν και όποτε αυτός θα είναι έτοιμος . Θα μπορεί να γίνει από ένα διαπιστευμένο οργανισμό οποιασδήποτε από τις 26 χώρες-μέλη.
Πιστεύω ότι οι Έλληνες παραγωγοί υλικών συσκευασίας για τρόφιμα θα πρέπει να έχουν συνεχή ενημέρωση γύρο από την Ευρωπαϊκή νομοθετική δραστηριότητα στον τομέα. Δεν είναι «έγκαιρη ενημέρωση» όταν περιμένουμε την ψήφιση του αντίστοιχου Ελληνικού νόμου για να ενημερωθούμε για το τι συμβαίνει στην Ευρώπη. Και αυτή η ενημέρωση είναι σήμερα εξαιρετικά εύκολη. Ξεκινήστε από το link στο Eurolex που υπάρχει στην ιστοσελίδα του ΣΥΒΙΠΥΣ. Μπορείτε να κατεβάσετε τα κείμενα των σχετικών κανονισμών από το internet ή να τα αγοράσετε από το βιβλιοπωλείο Ελευθερουδάκη που είναι αντιπρόσωπος για την Ελλάδα των εκδόσεων της ΕΕ.
