Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύτηκαν το 2012, μόνο το 41% των απορριπτόμενων πλαστικών συσκευασιών συλλέχθηκαν και εξ αυτών το 34% προωθήθηκε μετά την διαλογή τους, στις μονάδες ανακύκλωσης. Το 35% των απορριπτόμενων συσκευασιών προωθήθηκε στις μονάδες καύσης, ενώ το υπόλοιπο 31% στους χώρους υγειονομικής ταφής. Οι νέοι στόχοι στην ΕΕ είναι η ανακύκλωση του 45% των παραγόμενων πλαστικών συσκευασιών έως το 2020 και αντίστοιχα του 60% έως το 2025. Αναλυτικά οι στόχοι ανά υλικό συσκευασίας είναι οι εξής.
Έως το τέλος του έτους 2020 κατά ελάχιστο το 60% του συνόλου των απορριπτόμενων συσκευασιών θα ανακυκλώνεται ή θα ξαναχρησιμοποιείται. Για κάθε υλικό συσκευασίας οι ελάχιστοι στόχοι είναι:
45% για τα πλαστικά
50% για τo ξύλο
70% για τα σιδηρούχα μέταλλα
70% για το αλουμίνιο
70% για το γυαλί
85% για το χαρτί και το χαρτόνι
Έως το τέλος του έτους 2025 κατά ελάχιστο το 70% του συνόλου των απορριπτόμενων συσκευασιών θα ανακυκλώνεται ή θα ξαναχρησιμοποιείται.Για κάθε υλικό συσκευασίας οι ελάχιστοι στόχοι είναι:
60% για το πλαστικό
65% για τo ξύλο
80% για τα σιδηρούχα μέταλλα
80% για το αλουμίνιο
80% για το γυαλί
90% για το χαρτί και το χαρτόνι
Οι νέοι στόχοι για την αξιοποίηση των πλαστικών μπορούν να πραγματοποιηθούν, με ένα βελτιωμένο συντονισμό των εμπλεκόμενων φορέων από την συλλογή έως τις μονάδες της τελική μεταποίησης (πχ. χρήση διπλοκόχλιων extruder για την παραγωγή flakes, pellets).
Τα πλαστικά υλικά προερχόμενα από τους κλάδους της συσκευασίας, των ηλεκτρικών / ηλεκτρονικών συσκευών, της αυτοκινητοβιομηχανίας, του κατασκευαστικού τομέα και τέλος της αγροτικής βιομηχανίας διαχωρίζονται ανάλογα με τη φύση του υλικού: πολυεστέρας (ΡΕΤ), υψηλής πυκνότητας πολυαιθυλένιο (HDPE), χαμηλής πυκνότητας πολυαιθυλένιο (LDPE), πολυπροπυλένιο (ΡΡ), πολυστερίνη (PP), πολυβινυνοχλωρίδιο (PVC) και λοιπά πλαστικά.
Οι βασικοί πυλώνες του σχεδίου εξέλιξης της ανακύκλωσης είναι οι εξής:
1. συλλογή των απορριπτόμενων πλαστικών, καθαρισμός και μεταφορά στις μονάδες πρώτης επεξεργασίας
2. αρχική επεξεργασία και διαχωρισμός ανά υλικό
3. μεταφορά των διαχωρισμένων πλαστικών υλών στα κέντρα ανακύκλωσης
4. επεξεργασία και ανακύκλωση πλαστικών υλών
5. ταφή ή καύση και ανάκτηση ενέργειας μη διαχειρίσιμων πλαστικών υλών
Το κόστος αναβάθμισης των υπαρχόντων εγκαταστάσεων και κατασκευής των απαραίτητων νέων μονάδων για να γίνουν εφικτοί οι προβλεπόμενοι στόχοι στην ΕΕ των 28 μελών ανέχεται στο 1 δις € έως το 2020 και στο 1.45 δις € έως το 2025. Τα οφέλη μιας τέτοιας επένδυσης είναι η δημιουργία έως το 2020 50,000 νέων θέσεων εργασίας στις μονάδες διαχείρισης των πλαστικών αποβλήτων αλλά και 75,000 νέων θέσεων εργασίας στις συνεργαζόμενες εταιρίες. Οι προβλέψεις σύμφωνα με το μοντέλο για το 2025 είναι 80,000 και 120,000 νέες θέσεις εργασίας αντίστοιχα. Για την Ελλάδα η εκτίμηση για την δημιουργία νέων θέσεων εργασίας έως τα έτη 2020 / 2025 είναι αντίστοιχα 919 / 1462.
Τα άμεσα οφέλη είναι η μείωση τω εκπομπών των αερίων του CO2 κατά 8 εκατομμύρια τόνους έως το 2020 και κατά 13 εκατομμύρια τόνους έως το 2025. Για την χώρα μας οι εκτιμήσεις για την μείωση των εκπομπών είναι 0,15 και 0,24 εκατομμύρια τόνους CO2 για τα έτη 2020 και 2025 αντίστοιχα.
Τα υλικά συσκευασίας έχουν υψηλή προστιθέμενη αξία και μετά την τελική τους χρήση. Η απόρριψη τους στο περιβάλλον δεν υπήρξε ποτέ οικονομικά συμφέρουσα και οι νέες διαθέσιμες τεχνολογικές εξελίξεις μας δίνουν τη δυνατότητα να τα αξιοποιήσουμε και να λάβουμε τα προσδοκώμενα οικονομικά οφέλη, βελτιώνοντας σημαντικά και τον περιβάλλοντα χώρο στον οποίο ζούμε και εργαζόμαστε.
Η τεκμηριωμένη έρευνα της εταιρίας Deloitte είναι διαθέσιμη στα μέλη του ΣΥΒΙΠΥΣ.
